ژئومورفولوژی یکی از ابزارهای شناسایی گسلهای فعال و مناطق فعال تکتونیکی است. بهدلیل وجود دگرشکلیهای ژئومورفولوژیکی مرتبط با تکتونیک، خاور ایران یکی از گسترههای فعال تکتونیکی است. وجود گسلهای راستالغز بلند و همچنین زمیندرز سیستان در این ناحیه از مهمترین ویژگیهای آن است. این گسلهای راستالغز همگی راستگرد میباشند. سامانه گسلی نهبندان در خاور ایران بلندترین سامانه گسلی خاور ایران است. این سامانه دارای دو گسل خاوری و باختری است که گسل خاوری بلندتر است. این گسلها و گسلهای پیرامون، زمینریختهای گوناگونی را در گستره خاور ایران بهوجود آوردهاند. از این زمینریختهای گوناگون میتوان به جابهجایی آبراهههای جوان، چینها، سازندها و ایجاد حوزههای کششی اشاره نمود. در این پژوهش علاوه بر نمایش زمینریختها و جابهجاییهای گسلی، فراخاست زمین نیز درپی جنبش و جابهجایی تجمعی و درازمدت گسلها بررسی شده است. در این بررسی، از تصاویر ماهوارهای MrSID و SRTM کمک گرفته شده است. با بهکارگیری این تصاویر، بیشترین و کمترین فراخاست اندازهگیری شده عمود بر راستای گسلها، بهترتیب 200 متر و1300 متر اندازهگیری شده است. بیشترین جابهجایی افقی آبراهه و سازند اندازهگیری شده در راستای گسلها، بهترتیب 7782 متر و 13740 متر برآورد شده است. گسلها در برخی نقاط رخنمون دارند. در این مقاله تعدادی از این گسلها که رخنمون آنها قابل رویت است، مستند شده و بررسی شدهاند.
ارسال نظر در مورد این مقاله