پیش ‏نمایی بارش و دمای حوزه آبخیز قره‌سو با تأکید بر عدم قطعیت مدل‏ها

مقالات آماده انتشار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• گلاله غفاری ¹
• علی سلاجقه ²

¹ عضو هیئت علمی سازمان تحقیقات

² عضو هیئت علمی گروه مهندسی احیا مناطق خشک و کوهستانی دانشگاه تهران

10.22067/geoeh.2024.86195.1450

چکیده

از مهم‏ترین منابع عدم قطعیت در مباحث تغییر اقلیم به‏کارگیری مدل‏های مختلف AOGCM است که خروجی‏های متفاوتی را برای متغیر‏های اقلیمی تولید می‏کند. در کل استفاده از چندین مدل AOGCM و یا روش‏های اجرای ترکیبی مدل‏ها (EP) برای تأکید بر عدم قطعیت در پیش‏نمایی اقلیم، به‏علت تفاوت‏های ساختاری در مدل‏های جهانی اقلیم و همچنین عدم اطمینان در تغییرات شرایط اولیه مدل‏ها یکی از راهکارهای کاهش عدم قطعیت مدل‏های AOGCM است. برای این منظور داده‏های ایستگاه سینوپتیک کرمانشاه از سازمان هواشناسی و داده‏های ریزگردانی شده حاصل از 21 مدل AOGCM از سایت NASA (NEX-GDDP) برای دوره گذشته (1976-2005) و آینده (2020-2049) تحت سناریو RCP4.5 (به‏دلیل در نظر گرفتن وضعیت پیش‏بینی متوسط) دریافت و پس از اطمینان از صحت داده‏ها و پیش‌پردازش‌های لازم عدم قطعیت مدل‏های AOGCM بررسی و جهت کاهش عدم قطعیت آن‌ها از روش‌های مختلف اجرای ترکیبی استفاده شد.
نتایج مقایسه مدل‏ها نشان داد که مدل‏های MRI-CGCM3، MPI-ESM-LR، BNU-ESM، ACCESS1-0، MIROC-ESM، MIROC-ESM-CHEM و MPI-ESM-MR از عملکرد مناسب‏تری در شبیه‏سازی برخوردار بوده‏اند.

کلیدواژه‌ها

• واژگان کلیدی: مدلسازی اقلیم
• عدم قطعیت
• سناریوهای اقلیمی
• تغییر اقلیم
• مدل‏های AOGCM

موضوعات

• تغییر اقلیم

---