احدنژادروشتی، محسن؛ قرخلو، مهدی؛ زیاری، کرامت اله؛ 1389. مدل سازی آسیب پذیری ساختمانی شهرها در برابر زلزله با استفاده از روش فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی نمونه موردی: شهر زنجان. مجله جغرافیا و توسعه. 8(19). 198-171.
امیدعلی، اسماعیل؛ تقوایی، مسعود؛ بیدرام، رسول؛ 1393. بهسازی بافت‌های فرسوده شهری با رویکرد مدیریت بحران زلزله. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی. 29(3) (پیاپی 114). 178-165.
آهنچی، محمد؛ 1376. مدیریت سوانح (سوابق، مفاهیم، اصول و تئوری‌ها). انتشارات مرکز آموزش و تحقیقات جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران.
جهانشاهی، محمدحسین؛ 1382. بافت‌های فرسوده و مشکل‌ساز شهری. فصلنامه جستارهای شهرسازی. 4. 25-17.
داداش پور، هاشم؛ عادلی، زینب؛ 1394. سنجش ظرفیت‌های تاب‌آوری در مجموعه شهری قزوین. دو فصلنامه علمی و پژوهشی مدیریت بحران. 4(2). 84-73.
رضایی، محمدرضا؛ 1392. ارزیابی تاب‌آوری اقتصادی و نهادی جوامع شهری در برابر سوانح طبیعی (مطالعه موردی: زلزله محله‌های شهر تهران). دو فصلنامه علمی و پژوهشی مدیریت بحران. 2(1). 38-27.
رضایی، محمدرضا؛ حسینی، سیدمصطفی؛ حکیمی، هادی؛ 1391. برنامه‌ریزی راهبردی مدیریت بحران در بافت تاریخی شهر یزد با استفاده از مدل SWOT. دو فصلنامه علمی و پژوهشی مدیریت بحران. 1(1). 44-35.
رضایی، محمدرضا؛ رفیعیان، مجتبی؛ حسینی، سیدمصطفی؛ 1394. سنجش و ارزیابی میزان تاب‌آوری کالبدی اجتماع‌های شهری در برابر زلزله (مطالعه موردی: محله‌های شهر تهران). مجله پژوهش‌های جغرافیای انسانی. 47(4). 623-609.
رفیعیان، مجتبی؛ رضایی، محمدرضا؛ عسگری، علی؛ پرهیزکار، اکبر؛ شایان، سیاوش؛ 1390. تبیین مفهومی تاب‌آوری و شاخص سازی آن در مدیریت سوانح اجتماع محور (CBDM). فصلنامه برنامه‌ریزی و آمایش فضا (مدرس علوم انسانی). 15(4) (پیاپی 72). 41-19.
شکیب، حمزه؛ مقدسی موسوی، علی؛ 1385. مدیریت بحران در پایتخت. دومین سمینار ساخت و ساز در پایتخت. دانشگاه تهران.
شهرداری اهواز؛ 1396. گزیده اطلاعات مناطق، نواحی و محلات شهر اهواز. معاونت برنامه‌ریزی و توسعه شهرداری اهواز.
فرجی، امین؛ قرخلو، مهدی؛ 1389. زلزله و مدیریت بحران شهری (مطالعه موردی: شهر بابل). فصلنامه جغرافیا. 8(2)5. 164-143.
فلاحی، علیرضا؛ جلالی، تارا؛ 1392. بازسازی تاب‌آور از دیدگاه طراحی شهری پس از زلزله 1382 بم. نشریه هنرهای زیبا. 18(3). 16-5.
محمدپور، صابر؛ زالی، نادر؛ پوراحمد، احمد؛ 1395. تحلیل شاخص‌های آسیب‌پذیری در بافت‌های فرسوده شهری با رویکرد مدیریت بحران زلزله (مطالعه موردی: محله سیروس تهران). فصلنامه پژوهش‌های جغرافیای انسانی. 48(1). 52-33.
یزدی‌ها، الهه؛ داود پور، زهره؛ 1395. بررسی میزان تاب‌آوری ساختار کالبدی شهر با تأکید بر پدافند غیرعامل با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله‌مراتبی AHP (نمونه موردی: مناطق 1و 2 شهر قزوین). کنفرانس بین‌المللی مهندسی معماری و شهرسازی. تهران.
Adger, W. N., 2000. Social and ecological resilience: Are they related. Progress in Human Geography. Vol. 24. No.3. 347-364.
Bruneau, M., Stephanie E., Chang, Ronald T., Eguchi, George C. Lee., 2003. A framework to quantitatively assess and enhance the seismic resilience of communities. Earthquake Spectra. Vol. 19. No. 4. 733-752.
Cutter, S. L., Barnes, L., Berry, M., Burton, C., Evans, E., Tate, E. and Webb, J., 2008. “A place based model for understanding community resilience to natural disasters”, Global Environmental Change, No. 18 (4), pp. 598-606.
Davis, I., Izadkhah, Y., 2006. Building resilient urban communities. Article from OHI, Vol. 31. No. 1. 11-21.
Ferreira, T, M. Vicentem, R. Mendes da Silva, J. A. Costa, A., 2013. Seismic vulnerability assessment of historical urban centres: case study of the old city centre in Seixal, Portugal. Bulletin of Earthquake Engineering. Vol. 11. No. 5. 1753–1773.
Godschalk, D. R., 2003. Urban Hazard Mitigation: Creating Resilient Cities. Natural Hazard Review. No. 4. 136-143.
Kimhi, S., Shamai, M., 2004. Community resilience and the impact of stress: Adult response to Israel’s withdrawal from Lebanon. Journal of Community Psychology. Vol. 32. No. 4. 439–451.
Klein, R. J. N., Thomalla, F., 2003. Resilience to Natural Hazards: How Useful is this Concept. Environmental Hazards. Vol. 5. No. 1–2. 35–45.
Mayunga, J.S., 2007, “Understanding and Applying the Concept of Community Disaster Resilience: A capital-based approach”, A draft working paper prepared for the summer academy for social vulnerability and resilience building, pp. 22 – 28, Munich, ermany.
Mileti, D. S., 1999. Disasters by design: a reassessment of natural hazards in the United States. Joseph Henry Press, Washington, DC, 1-376.
Moe, T. L., Pathranarakul, P., 2006. An integrated approach to natural disaster management: Public project management and its critical success factors. Disaster Prevention and Management: An International Journal. Vol. 15. No. 3. 396 – 413.
Paton, D., Johnston, D., 2006. Disaster resilience: An integrated approach. Springfield, Charles C Thomas Publisher.
Pelling, M., 2003. The Vulnerability of Cities: Natural Disasters and Social Resilience. London, Earthscan.
Pendall, R., Foster, K.A., Cowell, M., 2009. Resilience and regions: Building understanding of the metaphor. Cambridge Journal of Regions Economy and Society. Vol. 3. No. 1. 71-84.
Rashed, T., 2003. Measuring the Environmen-tal Context of Urban Vulnerability to Earthquake Hazards: An Integrative Remote Sensing and GIS Approach. UC Santa Barbara and San Diego State University.
Sapirstein, G., 2006. Social resilience: The forgotten dimension of disaster risk reduction. Jàmba: Journal of Disaster Risk Studies. Vol. 1. No. 1. 54-63.
Twigg, J., 2007. Characteristics of a Disaster-Resilient Community: A Guidance Note. Version 1 (for Field Testing). Benfield UCL Hazard Research Centre.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله