ORIGINAL_ARTICLE
بازسازی تغییرات اقلیمی هولوسن و پلیئستوسن پسین منطقه زاگرس میانی با استفاده از شواهد گردهشناسی تالاب هشیلان
در این پژوهش بهمنظور بررسی تغییرات آبوهوایی پلیئستوسن پسین و هولوسن منطقه زاگرس میانی یک مغزه رسوبی به طول 12 متر از رسوبات تالاب هشیلان واقع در شمال غربی کرمانشاه برداشته شد و بر روی 5 متر بالایی آن به روش موور و همکاران (1991) مطالعه گردهشناسی انجام گردید. بر اساس شواهد گردهشناسی تالاب هشیلان، پوشش گیاهی پلیئستوسن پسین از نوع استپ خشک اسفناجیان و درمنه بوده است که نشان دهنده شرایط آبوهوایی سرد و خشک است. با شروع هولوسن گندمیان جایگزین اسفناجیان و درمنه شدهاند و پوشش گیاهی از استپی به ساوان پسته- بلوط تغییر کرده است که نشان دهنده افزایش نسبی دما و بارش است. شواهدی همچون رویش درختان و درختچههای مقاوم به خشکی پسته کوهی و بادام، محدود شدن رشد درختان به کنار پهنههای آبی، خشکشدگی سطح تالاب و عدم گسترش جنگلهای بلوط در هولوسن پیشین حاکی از وجود یک فصل گرم و خشک طولانی است که موازنه بارش- تبخیر در آن بهشدت منفی بوده است. بر این اساس آبوهوای هولوسن پیشین با یک فصل سرد و مرطوب و یک فصل گرم و خشک طولانی مشخص میشود. بهتدریج با محدودشدگی فصل خشک، دامنه بارشها گسترشیافته و جنگلهای بلوط در هولوسن میانی گسترشیافته و فراوانی آنها تا عصر کنونی تقریباً ثابت مانده است. ازاینرو رژیم آبوهوای کنونی منطقه زاگرس از هولوسن میانی تثبیتشده است.
https://geoeh.um.ac.ir/article_27518_ccaca8a7a49241d485b85cd888a8fed0.pdf
2014-11-22
1
20
10.22067/geo.v3i3.38429
آبوهوا شناسی دیرینه
پالینولوژی (گردهشناسی)
پلیئستوسن پسین
هولوسن
زاگرس میانی و تالاب هشیلان
رضا
صفایی راد
safaierad@ut.ac.ir
1
دانشگاه تهران
AUTHOR
قاسم
عزیزی
ghazizi@ut.ac.ir
2
دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
حسین
محمدی
hmohammadi@yahoo.com
3
دانشگاه تهران
AUTHOR
حمید
علیزاده لاهیجانی
lahijani@inio.ac.ir
4
پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی
AUTHOR
صفاییراد، رضا؛1392. شواهد گردهشناسی تغییرات اقلیمی هولوسن در زاگرس میانی؛ مطالعه موردی تالاب هشیلان. پایاننامه کارشناسی ارشد. رشته آبوهوا شناسی. استاد راهنما قاسم عزیزی. دانشکده جغرافیا. دانشگاه تهران.
1
عزیزی، قاسم؛ 1383. تغییر اقلیم. چاپ. تهران: انتشارات قومس.
2
Azizi, G., 2004. Climate Change. Tehran: Ghoomes Press.
3
Bottema, S., 1986. A late Quaternary pollen diagram from Lake Urmia (northwestern Iran). Review of Palaeobotany and Palynology 47, 241–261.
4
Demske, M., Tarasov, P.E., Nakagawa, T., 2013. Atlas of pollen, spores and further non-pollen palynomorphs recorded in the glacial-interglacial late Quaternary sediments of Lake Suigetsu, central Japan, Quaternary International 290-291, 164-238.
5
Djamali M., De Beaulieu, J.-L., Miller, N.F., Andrieu-Ponel, V., Ponel, Ph., Lak, R., Sadeddin, N., Akhani, H., Fazeli, H., 2009. Vegetation history of the SE section of the Zagros Mountains during the last five millennia; a pollen record from the Maharlou Lake. Fars Province, Iran, Veget Hist Archaeobot 18, 123–136.
6
Djamali, M., Baumel, A., Brewer, S., Jackson, S.T.J., Simakova, A. and Shabanian, E.,, 2012. Persistence of Cousinia Cass. (Asteraceae) through multiple glacial-interglacial cycles: evolutionary implications for Irano-Turanian flora. Review of Palaeobotany and Palynology 172(15), 10-20.
7
Djamali, M., de Beaulieu, J. L., ShahHosseini, M., AndrieuPonel, V., Ponel, P., Amini, A., Akhani, H., Leroy, S. A.G., Stevens, L., Lahijam, H., Brewer, S., 2008. A late Pleistocene long pollen record from Lake Urmia. Quaternary Research 69, 413-420.
8
El-Moslimany, A. P., 1986. Ecology and late-Quaternary history of the Kurdo-Zagrosian oak forest near Lake Zeribar, western Iran. Vegetatio 68, 55–63.
9
El-Moslimany, A. P., 1987. The late Pleistocene climates of the Lake Zeribar region (Kurdistan, western Iran) deduced from the ecology and pollen production of non- arboreal vegetation. vegetation 72, 31-139.
10
Faegri, K., Iverson, J., 1989. Textbook of Pollen Analysis, (4th edition, with K. Krzywinski). John Wiley. Chichester & New York.
11
Griffiths, H.I., Schwalb, A., Stevens, L.R., 2001. Environmental change in southwestern Iran: the Holocene ostracod fauna of Lake Mirabad. The Holocene 11(6), 757-764.
12
http://apsa.anu.edu.au.
13
http://www.geo.arizona.edu/palynology/polondc1.html.
14
Hutchinson, G.F. and Cowgill, U.M., 1963. Chemical examination of a core fiom Lake Zeribar. Iran. Science 140. 67-69.
15
Kaplan, G., 2013. Palynological analysis of the Late Pleistocene terrace deposits of Lake Van, eastern Turkey: Reconstruction of paleovegetation and paleoclimate, Quaternary International 292, 168-175.
16
Karami, M., Kasmani, M.E., Alamesh, A.A. 2001. Plants of Hashilan Wetland, Kermanshah, Iran. Journal of Sciences, Islamic Republic of Iran 12(3), 201-207.
17
Kehl, M., 2009. Quaternary climate change in Iran – the state of knowledge, Erdkunde, 63(1), 1 – 17.
18
Megard. R.O., 1967. Late-Quater-nary Cladocerat of Lake Zeribar, western Iran. Ecology 48, 179-89.
19
Moore P.D., Webb J.A., Collinson M.E., 1991. Pollen Analysis, second edition, Oxford, Blackwell, 216.
20
Roberts, N., 1998. The Holocene: An Environmental History, 2nd edition. Oxford, UK, Blackwell Publishers Ltd, pp. 316.
21
Roberts, N., Eastwood, W.J., Kuzucuoglu, C., Fiorentino, G., Caracuta, V., 2011. Climatic, vegetation and cultural change in the eastern Mediterranean during the mid-Holocene environmental transition. Holocene 21 (1) 147-162.
22
Safaierad, R., 2013. Palynological Evidences of the Holocene Climate Changes in the Central Zagros, Case study: Hashilan Wetland. M.A. Dissertation in Climatology, Supervisor Ghasem Azizi, Faculty of Geography, University of Tehran.
23
Snyder, J.A., Wasylik, K., Fritz, S.C. and Wright, H.E. Jr., 2001. Diatom-based conductivity reconstruction and palaeoclimatic interpretation of a 40-ka record from Lake Zeribar, Iran. The Holocene, The Holocene 11(6).
24
Stevens, L.R., Ito, E., Schwalb, A., and Wright Jr., H.E., 2006. Timing of atmospheric precipitation in the Zagros Mountains inferred from a multi-proxy record from Lake Mirabad, Iran. Quaternary Research 66, 494-500.
25
Stevens, L.R., Wright Jr, H.E., Ito, E., 2001. Proposed changes in seasonality of climate during the Lateglacial and Holocene at Lake Zeribar, Iran, The Holocene 11.6, pp. 747-755.
26
Stockmarr, J., 1971. Tablets with spores used in absolute pollen analysis. Pollen Spores 13, 615–621
27
van Zeist, W. and Wright Jr., H.E., 1963. Preliminary pollen studies at Lake Zeribar, Zagros Mountains, Southwestern Iran. Science 140, 65-67.
28
van Zeist, W., Bottema, S., 1977. Palynological investigations in western Iran. Palaeohistoria 19, 19-85.
29
van Zeist, W., Bottema, S., 1991. Late Quaternary Vegetation of the Near East. Wiesbaden: Dr Ludwig Reichert Verlag.
30
van Zeist, W., Woldring, H., 1978. A postglacial pollen diagram from Lake Van in East Anatolia. Rev. Palaeobot. Palynol. 26, 249-276.
31
Wasylikowa, K. and Walanus, A., 2004. Pace of aquatic and marsh plant succession in various parts of Lake Zeribar, Iran, during the Late Glacial and Holocene. Acta Palaeobotanica 44, 129-40.
32
Wasylikowa, K., 2005. Palaeoecology of Lake Zeribar, Iran, in the Pleniglacial, Lateglacial and Holocene, reconstructed from plant macrofossils, The Holocene 15(5),720- 735.
33
Wasylikowa, K., Witkowski, A., Walanus, A., Hutorowicz, A., Stefan W. A., Jerzy, J. L., 2006. Palaeolimnology of Lake Zeribar, Iran, and its climatic implications, Quaternary Research 66, 477–493.
34
Wasylikowa. K., 1967. Late QuLaterniaty plant iacrofossils from Lake Zeribar, western Irani. Revievti of Palakeobotaitiv tindl Ptilvnology 2, 3, 13-18.
35
Wick, L., Lemcke, G. and Sturm, M., 2003. Evidence of Lateglacial and Holocene climatic change and human impact in eastern Anatolia: high-resolution pollen, charcoal, isotopic and geochemical records from the laminated sediments of Lake Van, Turkey. The Holocene 13, 665–75.
36
Wright, H.E., McAndrews, J.H., van Zeist, W., 1967. Modern pollen rain in western Iran, and its relation to plant geography and Quaternary vegetational history. Journal of Ecology 55, 415–443.
37
ORIGINAL_ARTICLE
پهنهبندی و واکاوی فرایندهای هوازدگی در غرب دشت مرکزی - زاگرس
مطالعه هوازدگی ازآنجهت که این فرایند باعث از هم پاشیدن و تجزیه سنگها، تشدید فرسایش (شامل حمل آنها توسط آب، باد و یخ و برف)، فروریزش تحت نیروی جاذبه، ایجاد اشکال ناهمواری مختلف و حتی ایجاد تمرکز و تشکیل مواد معدنی و تشکیل خاک میشود، دارای اهمیت است. این تحقیق به بررسی وضعیت هوازدگی در بخشهایی از رشتهکوههای زاگرس و غرب دشت مرکزی ایران پرداخته است. مبنای تعیین مناطق هوازدگی مدلهایی است که لوئیز پلتیر ارائه کرده است. ازآنجاییکه دو عنصر اقلیمی دما و بارش سالانه در مدلهای ارائهشده تعیینکننده نوع هوازدگی هستند؛ در ابتدا با استفاده از دادههای 22 ایستگاه هواشناسی اقدام به پهنهبندی بارش با استفاده از میانیابی به روش IDW در سامانه اطلاعات جغرافیایی و دمای سالانه به روش PRIMS شد. سپس این دو نقشه با استفاده از نرمافزار ENVI به یک تصویر دو باندی تبدیل و با استفاده از نرمافزار Matlab به پیکسلهای تشکیلدهنده آن تجزیه و یک خروجی از آن با فرمت Text تهیه گردید. با فراخوانی این دادهها و همچنین اشکال هوازدگی پلتیر در سامانه اطلاعات جغرافیایی موقعیت این پیکسلها را نسبت به اشکال هوازدگی پلتیر مشخص و اقدام به تعیین نوع هوازدگی هر پیکسل و در نهایت نقشه هوازدگی منطقه گردید. نتایج نشان داد غرب دشت مرکزی جزو مناطق مورفوکلیماتیک خشک و نیمهخشک است که هوازدگی شیمیایی ضعیفی در آن حاکم است و کوههای زاگرس اغلب جزو مناطق ساوان و معتدل است که دارای هوازدگی شیمیایی متوسط است و فرسایش جریانی و حرکات تودهای بیشتری را نسبت به غرب دشت مرکزی دارد.
https://geoeh.um.ac.ir/article_27587_5ecf8ee4ae05402dba3bda192ab7bea3.pdf
2014-11-22
21
40
10.22067/geo.v3i3.30169
هوازدگی
مدلهای پلتیر
غرب دشت مرکزی و زاگرس
فرامرز
خوش اخلاق
fkhosh@ut.ac.ir
1
دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
علی اکبر
شمسی پور
shamsipr@ut.ac.ir
2
دانشگاه تهران
AUTHOR
مهران
مقصودی
maghsoudi1@yahoo.com
3
دانشگاه تهران
AUTHOR
محمدامین
مرادی مقدم
moradi.m.a@ut.ac.ir
4
دانشگاه تهران
AUTHOR
جداریعیوضی، جمشید؛ 1385. کارائی مدل پلتیر در طبقهبندی مناطق یخچالی. گزارش پژوهشی. معاونت پژوهشی دانشگاه تهران.
1
جعفری اقدم، مریم؛ 1389. تعیین حدود مناطق مورفودینامیکی و موفورکلیماتیکی کواترنری در حوضه جاجرود. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشکده جغرافیا. دانشگاه تهران.
2
زمانی، حمزه؛ 1388. شواهد و حدود گسترش یخچالهای کواترنری در البرز مرکزی. رساله دکتری. دانشکده جغرافیا. دانشگاه تهران.
3
ساری صراف، بهروز و بهرام نکوئی صدری؛ 1389. اقلیم و هوازدگی. تهران. انتشارات آرینزمین. صص 348.
4
صفرراد، طاهر؛ 1388. مدلسازی تحلیل فضایی بارش در مناطق کوهستانی: مطالعه موردی. زاگرس میانی. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشکده جغرافیا. دانشگاه تهران.
5
ضیائی، طاهر و فریدون سرابی؛ 1346. زمینشناسی عمومی: مشخصات زمین، فرسایش و رسوبگذاری. انتشارات دانشگاه تهران. صص 271.
6
قهرودیتالی، منیژه؛ 1384. پهنهبندی قلمروهای هوازدگی سنگها در ایران با بهکارگیری فناوری GIS. مجموعه مقالات نهمین همایش انجمن زمینشناسی ایران. دانشگاه خوارزمی. تهران. صص 124-112.
7
مسعودیان، سیدابوالفضل؛ 1387. اقلیمشناسی ایران. انتشارات شریعه توس مشهد. صص 277.
8
متینفر، حمیدرضا و عباس ملکی؛ 1389. علوم خاک. انتشارات دانشگاه لرستان.
9
محمودی، فرجالله؛ 1375. ژئومورفولوژی ساختمانی و دینامیک بیرونی. انتشارات دانشگاه تهران. صص 324.
10
محمودی، فرجالله؛ 1387. ژئومورفولوژی اقلیمی. انتشارات دانشگاه پیام نور. صص 258.
11
مقصودی، مهران؛ خوشاخلاق، فرامرز؛ حنفی،علی؛ روستا،ایمان؛ 1389. پهنهبندی فرایندهای هوازدگی بر اساس مدل پلتیر در شمالغرب ایران. مجله پژوهشهای جغرافیای طبیعی. شماره 74. زمستان 1389. دانشگاه تهران.
12
صص 46-35.
13
یمانی، مجتبی؛ شمسیپور، علیاکبر؛ جعفری اقدم، مریم؛ باقری سیدشکری، سجاد؛ 1390. تعیین حدود مناطق مورفودینامیکی و موفورکلیماتیکی کواترنری در حوضه جاجرود. مجله برنامهریزی و آمایش فضا. دوره پانزدهم. شماره 3. پاییز 1390. صص 110-83.
14
Barmer, H., 2004. Morphogenetic Regions, encyclopaedia of geomorphology, New York.
15
Chernyakhovsky,.A.G., Gradusov, B.P.and Chizhikova, N.P., 1976. Types of recent weathering crusts and their global distribution. Geoderma 16, 235-255.
16
Fowler,R., Petersen, J., 2003. A Spatial Representation of Louis Peltier's Weathering, Erosion and Climatic Graphs Using Geographic Information Systems (GIS).
17
Fowler, Rell., A Project to Create a Map of the Theoretical Weathering Regions of the
18
United State of America Using a Geographic Information Systems(GIS).GEO 5419, Advanced GIS II. Spring 2003.
19
Ghohroudi, M., 2005. Zoning of rocks weathering areas in Iran using GIS. Proceeding of 9th conference of Iranian Geological Association, Kharazmi University, Tehran, 114-124.
20
Jafari Aghdam, M., 2010. Determination of quaternary morphodynamic and morphoclimatic area limits in Jajroud basin. MA dissertation, University of Tehran, Faculty of Geography, Tehran, Iran.
21
Jedari Evazi, J., 2006. Efficiency of Peltier model in classification of glacier regions. Research report, vice chancellor for research, University of Tehran, Tehran, Iran.
22
Maghsoudi, M,. Khoshakhlagh, F., Hanafi, A., Rosta, I., 2010. Zoning of weathering processes in northwest of Iran using Peltier model. Quarterly of Physical Geography Research 74, 35-46.
23
Mahmoudi, F., 1994. Structural geomorphology and External Dynamic. Tehran University Press, PP. 290.
24
Mahmoudi, F., 2008. Climatic Geomorphology. Payam noor University Press, PP. 320.
25
Masoudian, S, A., 2010. Iran Climatology. Sharie Tous publisher, Mashhad, pp. 277.
26
Matinfar, H,. and A, Malki,. 2010. Soil Science. Lurestan university press, pp. 235.
27
Peltier, Louis C., 1950. The Geographic Cycle in Pre-glacial Regions as it is Relate to Climatic Geomorphology, Annals of the Association of American Geographers, 214-236.
28
Pidwirny,M., 2006.’’ Weatherin’’.Fundamental of Physical Geography, 2nd Edition. Date Vie
29
Reiche, I.1950, A Survey of Weathering Processes and Products, Revised Edition, University of New Mexico Publishers. Geo1, No. 3, pp.95.
30
Safar- rad, T., 2009. Modelling of rainfall spatial analysis in mountainous regions; Case study: Middle Zagros. MA dissertation, University of Tehran, Faculty of Geography, Tehran, Iran.
31
Sari Sarraf, B., and B., Nekoei Sadri, 2010. Climate and weathering. Arian Zamin publisher, Tehran, pp 348.
32
Urdea,P. Sarbovan.C., 1995. Morphoclimatic Conditions off The Romanian Carpathians. Acta Climatologica.Universitatis Szegediensis,Tom. pp.28-29.
33
Yamani, M., Shamsipour. A. A., Jafari aghdam, M., Sead shokri, S., 2011. Determination of quaternary morphodynamic and morphoclimatic limits in Jajroud basin. Modares Journal of Spatial Planning 3, 15, pp 83-110.
34
Zamani, H., 2009. The Evidence and extension limits of quaternary glaciers in central Albourz. PhD Thesis, University of Tehran, Faculty of Geography, Tehran, Iran.
35
Ziyaei, T., and F., Sarabi, 1967. General Geology. Tehran University Press, Tehran,
36
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل اثرات وقوع زلزله در مناطق روستایی شهرستان ورزقان (مطالعه موردی: دهستان ازومدل شمالی)
زلزله یکی از خطرناکترین بلایای طبیعی عصر حاضر به شمار میرود که همواره اهمیت خود را بهطور عینی نمایان کرده است. زلزله سانحه ای طبیعی است که بر اساس میزان بزرگی خود میتواند در مدت کوتاهی فجایعی عظیم بیافریند. هدف این مقاله بررسی اثرات وقوع زلزله در مناطق روستایی شهرستان ورزقان است. این تحقیق از نوع کاربردی و روش تحقیق آن، از نوع تحقیقات توصیفی-تبیینی است. جامعه آماری این پژوهش همه روستاهای آسیبدیده دهستان ازومدل جنوبی و خانوارهای ساکن در این روستاهاست. ابزار جمعآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بوده است که برای اطمینان از روایی آن به مصاحبه اکتشافی با 18 خانوار زلزلهزده پرداخته شد. مطالعه راهنما در منطقه مشابه جامعه آماری با تعداد30 پرسشنامه صورت گرفت و با دادههای کسبشده و استفاده از فرمول ویژه کرونباخ آلفا، پایایی بخشهای مختلف پرسشنامه تحقیق 76/0 الی 82/0 به دست آمد. تجزیهوتحلیل دادههای پژوهش حاضر در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرمافزارSPSS انجام شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از مدل تحلیل عاملی استفاده شد و نتایج این مدل نشان داد مهمترین اثرات وقوع زلزله در منطقه موردمطالعه شامل چهار مؤلفه (اقتصادی و معیشتی، اجتماعی و خویشاوندی، روانشناختی و فردی و کالبدی و محیطی) است که مقدار واریانس و واریانس تجمعی تبیین شده توسط این چهار عامل 29/79 میباشد و در نهایت، بر اساس نتایج تحقیق پیشنهادهای کاربردی ارائه شده است.
https://geoeh.um.ac.ir/article_27621_c0fa398f83a7329a6349c20674b71645.pdf
2014-11-22
41
60
10.22067/geo.v3i3.31388
زلزله، آسیبپذیری
تحلیل عاملی
توسعه روستایی
شهرستان ورزقان
وکیل
حیدری ساربان
parlaheid@gmail.com
1
محقق اردبیلی
LEAD_AUTHOR
ابراهیم پور، محسن؛1387. پیامدهای اجتماعی زلزله بم در روستاهای آسیبدیده، فصلنامه روستا و توسعه. سال 11. شماره4. 180-176. تهران.
1
احد نژاد روشتی، محسن و همکاران؛1390. مکانیابی بهینه مکانهای اسکان موقت آسیب دیدگان ناشی از زلزله در مناطق شهری با استفاده از روشهای چند معیاری GIS. مطالعه موردی: شهرستان زنجان. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. جلد20. شماره23. ص 46. تهران.
2
پور احمد، احمد و همکاران؛1388. بررسی ابعاد پیشگیری از بحران زلزله. مطالعه موردی: شهر بابل. فصلنامه مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای. سال اول. شماره اول. ص 2. اصفهان.
3
پور طاهری، مهدی و همکاران؛1389. نقش ظرفیتسازی در کاهش تأثیرات مخاطرات طبیعی (زلزله) در مناطق روستایی با تأکید بر روشهای کمی. مطالعه موردی: مناطق زلزلهزده شهرستان خدابنده. فصلنامه پژوهشهای جغرافیای انسانی. شماره73. 39-23. تهران.
4
پور طاهری، مهدی و همکاران؛1390. سنجش و ارزیابی مؤلفههای مبنایی مدیریت ریسک زلزله. مطالعه موردی: مناطق روستایی شهرستان قزوین. شماره یک. صص 150-115. تهران.
5
حجازی، سید اسدالله و همکاران؛1391. مدیریت بحران و احیای سکونتگاههای روستایی شهرستان ورزقان با استفاده از تکنیکهای نوین. اولین کنفرانس ملی بهسازی و مقاومسازی بافتهای شهری در مجاورت گسلهای فعال 2و 3 اسفند 1391. تبریز. ایران.
6
خالدی، شهریار؛1382. بلایای طبیعی. انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
7
رشیدی، معصومه و همکاران؛1390. مدیریت بحران در جهت تعدیل خسارتهای حاصل از زلزله در استان تهران. فصلنامه امداد و نجات. سال سوم. شماره1 و 2. ص190. تهران.
8
شکیبا، علیرضا؛1387. بحران. دانشنامه مدیریت شهری و روستایی. انتشارات سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور. تهران. صص102-100. تهران.
9
عنابستانی علیاکبر؛1387. گسل درونه و استقرار سکونتگاههای انسانی در منطقه کاشمر. مجله پژوهشهای جغرافیایی. سال چهلم. شماره63. تهران.
10
قدیری، محمود علی؛1381. کاربرد روشهای برنامهریزی شهری (کاربری زمین) در کاهش آسیبپذیری مناطق شهری در برابر زلزله. مطالعه موردی: منطقه 17 تهران. پایاننامه کارشناسی ارشد به راهنمایی دکتر علی عسگری. دانشگاه تربیت مدرس.
11
گیدنز، آنتونی؛1380. پیامدهای مدرنیته. ترجمه محسن ثلاثی. تهران. نشر مرکز.
12
گیوه چی، سعید؛1388. تحلیل و ارائه الگوهای مدیریت در سوانح شهری ناشی از مخاطرات زیست محیطی. مورد منطقه 6 تهران. پایاننامه کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری. دانشگاه تهران.
13
مصیب زاده، علی؛1386. عوامل مؤثر بر بحران زلزله و راهکارهای مقابله با آن. نمونه موردی: چایپاره. مجله مسکن و انقلاب. شماره117. تهران.
14
مظاهری، محمدمهدی و امیر محمود زاده؛1388. نقش GITدر ترسیم و بسط الگوریتم جهت ارزیابی سریع ساختمانها در مدیریت بحران ناشی از زلزله. فصلنامه بصیرت. سال شانزدهم. شماره43. 32. تهران.
15
Anderson, M, Woodrow, P.,1999. Rising from ashes: Development Strategies in Times of Disasters. Paris, West View Press, UNSCO.
16
Bolt,A.B., 1994. Seismological information necessary for beneficial earthquake risk reduction, Issues in Urban in Earthquake Risk, pp.21-25.
17
Britton, N., 2005. Developing understanding of disaster, Journal of sociology, Vol(22), No.2.p.54.
18
Buckle,P., 2001. Community based management: A new approach to managing disasters, Proceedings of ESA Conference, Visions and Divisions, Helsinki, August 28-September,p.25.
19
Cosgrave,J.,2007. Synthesis Report: expanded summary: joint evaluation of the international response to the Indian ocean Tsunami . Retrieved from: www.tusunami –evalution.org.
20
Cuny, F.C. 1983. Disasters and development, Oxford University Press.
21
Davis,I.,2006. Learning from disaster recovery guidance for decision makers, International Recovery platform.
22
Kotte, k., 2004. Links between land administration and risk management, Fig Seminar om E-land administration Innsbruck, Austria, Vol(4), No.5,pp.1-6.
23
Lavell,A., 2005. Capacity building and human resources development for disaster management, Journal of International Affairs, Vol(5),N.5.pp.63-66.
24
Marathe,P.,2006. Concepts and practices in disinters management, India, pune, Diamond Publication.
25
Meuwissen, M.P.M.,Huirne,R.B.M and Hardaker,J,B.,2001. Risk and risk management: an empirical analysis of Dutch livestocks farmers/Livestock Production Science 2(69), pp.43-53.
26
Mitchell, J.K. Devine,N.Jagger,K.,1999.A Contextual model of natural hazards. Geographic Review, Vol(32), No.10.pp.391-394.
27
Narita, E., 2008. Disaster management as a social activity: the achive beyond what is possible, Annual review of Sociology, Vol(33),No.1.pp.504-505.
28
Oliver-smith, Anthony, H., 1999. The energy earth: disaster in anthropological perspectives, New York, Rout ledge.
29
Rashed, K, Weeks,J., 2003. Assessing vulnerability to earthquake hazardous through spatial multicentre analysis of urban areas, International Journal of Geographic Information Science, Vol(17),No.16, p.57.
30
Skees,J.R.,2003. Risk management challenge in rural financial market: Blending risk management innovation with rural finance. An Introduction Conference on Best Practices Washington DC, June, pp. 2-4.
31
Wenger,D,Par,Arnold., 1996. Community functions under disaster conditions, Ohio: Ohio State University, Disaster Research Center, Columbus,Ohio.
32
Winser, B, Lan,d., 2003. at risk natural hazardous, peoples vulnerability and disasters, Second Edition, London and New York, Rout ledge.
33
Zavaigzne, A., 2005. Risk management in rural tourism enterprises in Lativa, Resume of the Ph.D Paper the Scientific Degree of Dr. OCC,Lativa University of Agriculture Faculty of Economics.
34
Zendia, J, Sung,D., 2003. Participation in disaster reduction: eastern south of Asia,. Available on: www.unsider.org/asiapacific/apmeetconf/ap-mc.htm.
35
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل فضایی خشکسالی اقلیمی و اثرات آن بر الگوی فضایی مکان گزینی سکونتگاههای روستایی (مطالعه موردی روستاهای استان مازندران)
در این پژوهش با استفاده از دادههای بارش 22 ایستگاه سینوپتیک و بارانسنجی طی سالهای )1998-2010) اقدام به پهنهبندی خشکسالی با استفاده از روشهای زمین آمار گردید و همچنین جهت تحلیل فضایی خشکسالی از شاخصهای خود همبستگی فضایی استفاده گردید و اثرات آن بر الگوی فضایی مکان گزینی سکونتگاههای روستایی استان مازندران پرداخته شد. نتایج تحقیق بهترین مدل را اسپیلاین کاملاً منظم با ضریب تعیین 75/0 معرفی مینماید. همچنین نتایج حاصل ازکاربردشاخص موران درخصوص توزیع فضایی خشکسالی، این ضریب مثبت و برابر 99/0 است که نشانگر خوشهای بودن توزیع فضایی خشکسالی است. با توجه به اینکه شاخص موران نمیتواند به شناسایی انواع گوناگونی از طبقهبندی الگوهای فضایی بپردازد با استفاده تحلیل آماره عمومی G این نقیصه پوشش داده شد. نتایج تحلیل آماره عمومی G نشان میدهد مناطق با خشکسالی بیشتر در کنار هم دیگر قرارگرفته و از روند خوشهای با تمرکز بالای خشکسالی برخوردار است. سپس مساحت هر خوشه و مکان گزینی روستاها مورد واکاوی قرار گرفت. محاسبات نشان میدهد خوشههای خیلی گرم حدود 21/35 درصد از مساحت استان و 753 روستا را در خود جای داده است. این درحالی است خوشه کمی سرد تا کمی گرم 17/37 درصد از مساحت استان و 1245 روستا را در برمیگیرد، نتایج همبستگی نشان میدهد که بین خوشهها و تعداد روستاها در سطح اطمینان 99/0 درصد با سطح خطای 004/0 یک رابطه مستقیم وجود دارد.
https://geoeh.um.ac.ir/article_27668_1f28f3807c5a1fad9b56f483e25a31e4.pdf
2014-11-22
61
76
10.22067/geo.v3i3.32701
خشکسالی
تحلیل فضایی
شاخص موران
آماره عمومی G
مازندران
سید یاسر
حکیم دوست
hakimdust_pnu@yahoo.com
1
دانشگاه پیام نور تهران
AUTHOR
محسن
رستگار
mohsen.rastgar@yahoo.com
2
دانشگاه فردوسی مشهد
LEAD_AUTHOR
علی محمد
پور زیدی
amohammadpour35@yahoo.com
3
دانشگاه آزاد چالوس
AUTHOR
حسین
حاتمی
hooseinhatami@yahoo.com
4
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
بذرافشان، ام البنین؛ محسنی ساروی، محسن؛ ملکیان، آرش؛ معینی، ابوالفضل؛ 1390. بررسی وضعیت خشکسالی استان گلستان با استفاده از شاخص بارش استاندارد (SPI). فصلنامه علمی-پژوهشی مرتع و بیابان ایران. جلد18. شماره3. صفحه 495-407. تهران
1
ژاک باوو، ژان؛ 1386. مقدمه برتحلیل فضایی. ترجمه فرید، یدالله. نشردانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر. صص 123-145.
2
عساکره، حسین؛ 1387. کاربرد روش کریجینگ در میان یابی بارش. جغرافیا و توسعه. شماره12. صص 25-44.
3
عساکره، حسین؛ 1390. مبانی اقلیمشناسی آماری. انتشارات دانشگاه زنجان. صفحه 350.
4
غیور، حسنعلی؛ مسعودیان، ابوالفضل؛ 1376. بزرگی گستره و فراوانی خشکسالی در ایران. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی. شماره پیایی45. صص 36-52. اصفهان.
5
کلانتری، محسن؛ قهرمانی، علی اکبر؛ خسروی، یونس؛ جباری، کاظم؛ 1386. مدیریت وتحلیل داده های بزهکاری در بخش مرکزی شهرر تهران با استفاده از تکنیک های درون یابی و سامانه اطلاعات جغرافیایی. فصلنامه مطالعات مدیریت انتظامی. شماره 4. زمستان. صص494- 502.
6
لشنی زند، مهران؛ 1383؛ بررسی اقلیمی خشکسالی های ایران و راهکارهای مقابله با آن. رساله دکتری. جغرافیای طبیعی. دانشگاه اصفهان. اصفهان. صص 123-143.
7
مظفری، غلامعلی؛ میرموسوی، حسین؛ خسروی، یونس؛ 1390. ارزیابی روش زمین آمار و رگرسیون خطی در توزیع مکانی بارش (مورد: استان بوشهر). جغرافیا و توسعه. شماره27. تابستان. صص63-76. زاهدان.
8
Asakereh, Hussein., 2009. Kriging Application in Climatic Element Interpolation A Case Study: Iran Precipitation. Geography and Development iranian jo urnal. No. 12, pp. 25-44.
9
Asakereh, Hussein., 2011. Fundamentals of statistical climatology. Zanjan university,p350.
10
Bazrafshan, O, Mohseni Saravi, M, Malekian, A. and Moeini, A., 2011. A study on drought characteristics of Golestan Province using StandardizedPrecipitation Index (SPI), Iranian journal of Range and Desert Reseach, Vol. 18 No. (3),pp407-495,Tehran.
11
Bordi, I. Sutera, A., 2004., Drought variability and its climatic implications, Global and Planetary Change, 40(1, 2), pp.115-127.
12
Clark, w.a.v. Hosking,p.l. 1986, Statistical Methods for geographers, John Wiley and sons, New York, p.379.
13
Edwards D.C. and McKee, TB., 1997. Characteristics of 20th century drought in the United States at multiple timescales", Colorado State University: Fort Collins. Climatology Report No. pp. 97-2.
14
Gayoor, Hasan Ali, Massodian, Syed Abolfazl.,1997. Great scope and frequency of drought in Iran, Geographical Research, 45.pp No. 36-52, Isfahan.
15
Hayes.M., 2000. Revisiting the SPI: Clarifying the Process, Drought Network News, Vol. 12, No. 1, winter 1999–Spring, p145.
16
Jacques Bav, Jan, Introduction to Spatial Analysis., 2007. Translation Farid, Yadu'llah, Islamic Azad University of Ahar, pp123-145.
17
Kalntari, Mohsen,Ghahramani,Ali Akbar, Khosravi,Younes, Jabari, Kazim., 2007. Management and analysis of crime data in the central part of Tehran using interpolation techniques and GIS, Journal of Management Studies security, No. 4, Winter, pp494- 502.
18
LashaniZand, Mehran., 2004. Of drought and climate strategies for coping with it, PhD thesis, Physical Geography, University of Isfahan, Pp. 123-143.
19
Machlica, A. Stojkovova, M., 2008. Groundwater drought in different geological conditions. XXIVth Conference of the Danubian Countries. 1-9,pp212-213.
20
Mozaffari, Gholam Ali, Mirmusavi, Hossein, Khosravi,Younes., 2011. The Assessment of Geostatistic Methods and Linear Regression in Order to Specify the Spatial Distribution of Annual Precipitation Case study: Boushehr Province, Geography and Development iranian jo urnal, Volume 10, Issue 27, Summer, pp 63-76.
21
Ole, E.T. and Wolfgang, S. (ZAMG)., 2002. Applications of spatial interpolation of climatologicaland Meteorological elements by the use of geographical information, COST 719: 1-45.
22
Thomas, R.W. Hug get,R J., 1980. Modeling in Geography, a mathematical approach. Harper and Row. Publisher, London.
23
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی عدم قطعیت مدلهای AOGCM و سناریوهای انتشار در برآورد پارامترهای اقلیمی (مطالعه موردی: ایستگاه سینوپتیک مشهد)
گرمایش جهانی و بهتبع آن تغییر اقلیم، موضوع مهمی است که در دهههای اخیر توسط محققین در سرتاسر دنیا موردمطالعه قرارگرفته است. در این مطالعات تغییرات پارامترهای اقلیمی موردبررسی قرار میگیرد. با توجه به عدم قطعیت فراوان دخیل در برآورد این پارامترها، بهتر است شیوهای اتخاذ گردد تا تحلیلها با بررسی باند ناشی از منابع مختلف عدم قطعیت، صورت پذیرد. بدین منظور در این مطالعه تلاش شد با بررسی باند عدم قطعیت ناشی از 15 مدل AOGCM تحت تأثیر سه سناریو انتشار A1B، A2 و B1 به بررسی تغییرات پارامترهای حداقل دما، حداکثر دما و بارندگی در ایستگاه سینوپتیک مشهد واقع در حوضه قره قوم پرداخته شود. از مدل LARS-WG به منظور ریزمقیاس نمایی استفاده گردید. توانایی بالای مدل LARS-WG در شبیهسازی پارامترهای اقلیمی در دوره پایه تأیید شد؛ بهطوریکه مقادیر مدل نسبت به مقادیر مشاهدهشده در تمامی ماهها دقت خوبی را دارا بوده است. نتایج حاکی از وجود بیشترین باند عدم قطعیت در برآوردهای مربوط به سناریو A1B بود، ولی در مورد کمترین باند عدم قطعیت در مورد پارامترهای مختلف نتایج متفاوتی به دست آمد که برای حداقل دما و بارندگی سناریو B1 و برای حداکثر دما سناریو A2 معرفی گردید.
https://geoeh.um.ac.ir/article_27699_fc0e0dbf5b9e35988a40aeacc3e3c372.pdf
2014-11-22
77
92
10.22067/geo.v3i3.29927
تغییر اقلیم
عدم قطعیت
ریزمقیاس نمایی
حداقل دما
حداکثر دما
بارندگی
دل آرام
هوشمند
delaramhooshmand2000@yahoo.com
1
دانشگاه فردوسی مشهد
LEAD_AUTHOR
محمد جواد
خردادی
khordadi.mj@gmail.com
2
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
آشفته، پریسا سادات، و مساح بوانی، علیرضا؛ 1386. تأثیر تغییر اقلیم بر شدت و فراوانی سیلاب در دورههای آتی، مطالعه موردی حوزه آیدوغموش آذربایجان شرقی. انتشارات کمیته ملی آبیاری و زهکشی ایران. مجموعه مقالات کارگاه فنی اثرات تغییر اقلیم در مدیریت منابع آب. تهران، صص 47-31.
1
آشفته، پریسا سادات، و مساح بوانی، علیرضا؛ 1391. بررسی تأثیر عدم قطعیت مدلهای چرخه عمومی جو و اقیانوس (AOGCM) و سناریوهای انتشار گازهای گلخانهای بر رواناب حوضه تحت تأثیر تغییر اقلیم. مجله تحقیقات منابع آب ایران. جلد 8. شماره 2. صص 47-36. تهران.
2
اشرف، بتول، موسوی بایگی، محمد، کمالی، غلامعلی، و داوری، کامران؛ 1390. پیشبینی نیاز آبی چغندرقند در دوره 2030-2011 با استفاده از دادههای اقلیمی شبیهسازیشده توسط مدل ریزمقیاس کننده LARS-WG (مطالعه موردی استان خراسان رضوی). مجله آبوخاک. جلد 25. شماره 5. صص 1196-1184. مشهد.
3
بابائیان، ایمان، و نجفی نیک، زهرا؛ 1385. ارزیابی مدل LARS-WG برای مدلسازی پارامترهای هواشناسی استان خراسان، دوره آماری (2003-1961). مجله نیوار. شماره 62. صص 65-49. تهران.
4
خردادی، محمدجواد، علیزاده، امین، نصیری محلاتی، مهدی، و هوشمند، دلآرام؛ 1392. ارزیابی اثر تغییر اقلیم بر پارامترهای اقلیمی و دورههای خشک و تر در صد سال آتی با تلفیق روشهای وزندهی عکس فاصله و عامل تغییر (مطالعه موردی زیرحوضه تهران- کرج). مجله جغرافیا و توسعه ناحیهای. شماره 21. صص 178-157.
5
شاهکرمی، نازنین، مساح بوانی، علیرضا، مرید، سعید، و فهمی، هدایت؛ 1386. تحلیل عدم قطعیت مدلهای جفت شده اقیانوس- اتمسفر- گردش عمومی جو بر سناریوهای تغییر اقلیم دما و بارندگی در حوضه زایندهرود. انتشارات کمیته ملی آبیاری و زهکشی ایران. مجموعه مقالات کارگاه فنی اثرات تغییر اقلیم در مدیریت منابع آب. تهران، صص 110-99.
6
عباسی، فاطمه، ملبوسی، شراره، بابائیان، ایمان، اثمری، مرتضی، و برهانی، رضا؛ 1389. پیشبینی تغییرات اقلیمی خراسان جنوبی در دوره 2039-2010 میلادی با استفاده از ریزمقیاس نمایی آماری خروجی مدل ECHO-G. مجله آبوخاک. جلد 24. شماره 2. صص 233-218. مشهد.
7
Ashofteh, P.S., and Massah Bavani, A.R., 2007. Climate change impact on severity and frequency of flood in the future periods, a case study in Aydoughmoush basin, East Azerbaijan. Technical workshop on the effects of climate change on water resources management, IRNCID Publication, Tehran, 31-47.
8
Ashofteh, P.S., and Massah Bavani, A.R., 2012. Investigation of AOGCM model uncertainty and emission scenarios of greenhouse gases impact on the basin runoff under climate change. Iran-Water Resources Research, 8 (2), 36-47.
9
Ashraf, B., Mousavi Baygi, M., Kamali, Gh. A., and Davari, K., 2011. Prediction of water requirement of sugar beet during 2011-2030 by using simulated weather data with LARS-WG downscaling model. Journal of Water and Soil, 25(5), 1184-1196.
10
Babaeian, I., and Najafi Nik, Z., 2006. Assessment of LARS-WG model to simulate meteorological parameters in Khorasan Province, 1961-2003 statistical period. Journal of Nivar, 62, 49-65.
11
Khordadi, M.J., Alizadeh, A., Nassiri Mahallati, M., and Hooshmand, D., 2014. An evaluation of the impact of climate change on climatic parameters and dry and wet spells in the next 100 years using combining IDW and change factor methods (A case study in Tehran-Karaj subbasin). Journal of Geography and Regional Development, 21, 157-178.
12
Shahkarami, N., Massah Bavani, A.R., Morid, S., and Fahmi, H., 2007. Analyzing uncertainty of coupled models of AOGCMs on climate change scenarios of temperature and rainfall parameters in Zayandeh Roud basin. Technical workshop on the effects of climate change on water resources management, IRNCID Publication, Tehran, 99-110.
13
Abbasi, F., Malbusi, S., Babaeian, I., Asmari, M., and Borhani, R., 2010. Climate change prediction of South Khorasan Province during 2010-2039 by using statistical downscaling of ECHO-G data. Journal of Water and Soil, 24(2), 218-233.
14
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل پایداری حملونقل شهر مشهد با استفاده از روش جاپای بومشناختی
این مقاله با هدف ارزیابی توان اکولوژیک منابع، برای مصارف حملونقل درونشهری شهر مشهد در قیاس با ظرفیت زیستی موجود، تلاش دارد تنگناها و محدودیتهای حملونقل پایدار را مشخص کند. روش به کار گرفتهشده در این پژوهش، «جاپای بومشناختی » است که رابطه بین «میزان مصرف و تولید ضایعات بهوسیله انسانها» و «تولید منابع و جذب ضایعات بهوسیله طبیعت» را نشان میدهد. محاسبه جاپای بومشناختی برای بخش حملونقل در مشهد نشان داد که این شهر با مصرف بیش از 35 میلیون گیگاژول انرژی در سال برای برطرف ساختن نیاز به سوخت مصرفی در حملونقل، رقمی معادل 497554 تن کربن تولید میکند و معادل سرانه بومشناختی آن به ازای هر 100 گیگاژول در یک هکتار 11/0 هکتار برای هر فرد است؛ یعنی در حال حاضر (سال 1391) جمعیت 3 میلیون نفری مشهد 359341.82 هکتار زمین بومشناختی برای مصرف کنونی انرژی در بخش حملونقل استفاده میکنند. این رقم حدود 10 برابر بیش از وسعت کلانشهر مشهد است؛ بنابراین بهکارگیری راهکارهایی برای کاهش جاپای بومشناختی و وسعت اراضی پشتیبان از جمله تقویت گزینههای حملونقل عمومی ضروری است.
https://geoeh.um.ac.ir/article_27768_73dfa8853b65ad18c87a7319f9a932b3.pdf
2014-11-22
93
106
10.22067/geo.v3i3.29413
جاپای بومشناختی
حملونقل پایدار
مصرف انرژی
کلانشهر مشهد
محمد رحیم
رهنما
rahnama@um.ac.ir
1
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
فهیمه
عبادی نیا
fahime.ebadinia@gmail.com
2
دانشگاه فردوسی مشهد
LEAD_AUTHOR
بانک جهانی؛ 2002. شهرهای در حرکت مروری بر استراتژی حملونقل شهری. ترجمه: حمید قاسمی هنری. هادی شاهی و سمیرا بهرام زاده. نیکو نشر.
1
سازمان حملونقل و ترافیک شهرداری مشهد؛ 1384. دومین آمارنامه حملونقل شهر مشهد. پاییز.
2
سازمان حملونقل و ترافیک شهرداری مشهد؛ 1391. هشتمین آمارنامه حملونقل شهر مشهد. پاییز.
3
سازمان حملونقل و ترافیک شهرداری مشهد. بهنگام سازی مطالعات جامع حملونقل مشهد، ساخت، پرداخت و اعتبار سنجی مدلهای برآورد میزان مالکیت خودرو بر اساس سال پایه اردیبهشت 1389.
4
ساسان پور، فرزانه؛ 1390. مبانی پایداری توسعه کلانشهرها با تأکید بر کلانشهر تهران. ناشر: مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران.
5
فروزنده، کاظم؛ 1385. مقایسه آلودگی زیستمحیطی ناشی از مصرف سوخت در دو بخش حملونقل جادهای و ریلی. راهآهن جمهوری اسلامی ایران. مرکز تحقیقات. گروه مطالعات اقتصادی.
6
موتین، کلیف؛ 2005. ابعاد سبز طراحی شهری. ترجمه: کاوه مهربانی. انتشارات پردازش و برنامهریزی شهری (وابسته به شهرداری تهران)1386.
7
Brown. D., and et al., 2008. Use of ecological foot printing to explore alternative transport policy scenarios in an Irish city-region. Transportation Research Part D 13. pp. 315-322.
8
Barret, J.,Scott, A.,Vallack, H., 2001. The Ecological Footprint of Passenger Transport in Merseyside. Stockholm Environment Institute – York. 7p
9
Chambers, N., and Kevin L., 2001. .Ecological Footprint Analysis: towards a sustainability indicator for Business. London. 15 p.
10
Guangqing C., and Stone, B., 2011. Sustainable Transport Planning: Estimating The Ecological Footprint Vehicle in Future Years Journal Of Urban Planning And Development. Vol. 31, No. 3, pp. 170-180
11
Gudmundsson, H., Hojer, M., 1996. Sustainable development principles and their implications for transport. Ecological Economics 19, 269–282.
12
Meadows, d., Randers, J., 1992. Boyond the Limits. Chelsea Green Publishing co, Post Mills. Vermont, USA.
13
Moughtin, C., 2005. Green Dimensions of Urban Design. Translation: mehrabani, k Processing and urban planning publisher, affiliated to Tehran municipal. pp 79-81.
14
Municipality of Mashhad., 2012. A Handbook Statistics of Mashhad 2011 -Assistance Planning and Development.
15
Odum, H.T., 1994. Ecological and General Systems, revised edition. University of Colorado Press. Bulder.
16
Organization for Economic Cooperation and Development., 2004. Environmentally Sustainable Transport. OECD, Paris.
17
Organization of transport and traffic of Mashhad municipality., 2005. the second Handbook Statistics of Transportation in Mashhad.
18
Organization of transport and traffic of Mashhad municipality., 2011. the eighth Handbook Statistics of Transportation in Mashhad.
19
Organization of Transportation and Traffic of Mashhad Municipality., 2010. Mashhad updated comprehensive studies of transportation, construction, and validation of models to estimate payments based on the level of car ownership.
20
Royal Commission on Environmental Pollution., 1997. Twentieth Report, Transport and Environment Development. Since 1994,Cm.3752,London: Stationary Office.
21
Sasanpour, F., 2011 .Principles of Sustainable Development of Metropolitan with Emphasis on Tehran Metropolis, Publisher: Center for the Study and Planning of Tehran.
22
The World Bank., 2002. Cities on the Move, A Word Bank Urban Transport Strategy Review Translating: Honary Ghassemi, H.,Bahramzadeh, s.,shahi,H., Nico Publishing, 2011.
23
Wackernagele, M., 2003 .owards a sustainable London: Reducing the Capital Ecological Footprint, WSP Environmental Ltd natural strategies LIS, London.
24
Wackernagel, M., Rees, W.E., 1996. Urban ecological footprints: why cities cannot be sustainable – and why they are the key to sustainability.
25
Environmental Impact Assessment Review 16, 223–248.
26
Whittaker,R. H., 1975. Communities and Ecosystems, MacMillan Publishing NewYork.
27
Wilson, J., 2005. Ecological Footprints of Canadian Municipalities and Regions. The Canadian Federation of Canadian Municipalities. 8p.
28
WWF International., 2012. Living Planet Report, Biodiversity, Biocapasity and Better Choices. 38p.
29
ORIGINAL_ARTICLE
مکانیابی بهینه ایستگاههای آتشنشانی در شهر مشهد
استقرار هر عنصر شهری در موقعیت فضایی- کالبدی خاصی از سطح شهر، تابع اصول و قواعد و سازوکار (مکانیسمهای) خاصی است که در صورت رعایت شدن به موفقیت و کارایی عملکردی آن عنصر در همان مکان مشخص خواهد انجامید؛ در غیر این صورت چهبسا مشکلاتی بروز کند. ایستگاههای آتشنشانی بهعنوان مکانی جهت استقرار تأسیسات و تجهیزات امداد و نجات، از جمله مراکز مهم و حیاتی خدماترسانی در شهرها هستند که نقش مهمی در تأمین ایمنی و آسایش شهروندان و توسعه اقتصادی شهرها ایفا مینمایند. هدف از این مقاله مکانیابی بهینه ایستگاههای آتشنشانی در کلانشهر مشهد است. در این تحقیق از نتایج سرشماری سال 1385 و اطلاعات حوادث و حریق صورت گرفته در طول 10 سال استفاده شده است. در مجموع از 5 معیار زمان، وضعیت کالبدی شهر، مسائل جمعیتی و اجتماعی، فراوانی و پراکندگی حریقها، عوامل طبیعی و زیرساختی و دو مدل منطق فازی و روش تحلیل سلسلهمراتبی جهت شناسایی پهنههای بهینه ایجاد ایستگاههای جدید استفاده شده است. در این فرایند پس از مشخص شدن معیارها و شاخصهای مؤثر، پایگاه داده مرتبط تشکیل شد و سپس با استفاده از مدل منطق فازی لایههای اطلاعات استاندارد شدهاند. در مرحله بعد با استفاده از روش تحلیل سلسلهمراتبی وزن معیارها و شاخصهای هرکدام از آنها بهدستآمده است. جهت تعیین وزن و اهمیت شاخصها، نظرات 30 نفر از مدیران و کارشناسان خبره آتشنشانی اخذ گردید. سپس لایهها به تفکیک هر معیار سنجش شده و مجموع آنها با هم ترکیب شدند. در نهایت 17 پهنه بهینه بعد از سنجش عینی خروجیهای بهدستآمده مشخص گردید و 28 ایستگاه جدید در آنها مکانیابی شدند.
https://geoeh.um.ac.ir/article_27837_3a9c1242821b9028e17837634777f744.pdf
2014-11-22
107
128
10.22067/geo.v3i3.32086
برنامهریزی فضایی، حوادث و حریق
آتشنشانی
برنامهریزی تجهیزات
مکانیابی
GIS
AHP
محمد
اجزاء شکوهی
a.shokouhim@gmail.com
1
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
حمید
شایان
shayan34@yahoo.com
2
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
محمد هادی
درودی
darroodi-m@mashhad.ir
3
دانشگاه فردوسی مشهد/ شهرداری مشهد
LEAD_AUTHOR
احمدی، اردشیر؛ 1370. مکان گزینی نقاط استقرار ایستگاههای آتشنشانی و خدمات ایمنی در تهران. مجله روش. شماره 9. ص 41.
1
ایزارد، والتر؛ 1357. روشهای تحلیل منطقهای. ترجمه کاظمزاده صمیمی. تهران: انتشارات دانشگاه ملی ایران. ص 50-48.
2
بهشتیروی، مجید؛ 1374. ضوابط مکان گزینی ایستگاههای آتشنشانی در شهرهای کشور. انتشارات وزارت کشور. ص 1 تا 10.
3
بیات، محمد؛ 1375. سازمانهای خدمات ایمنی و آتشنشانی کشورهای اروپایی. تهران: انتشارات انوار. ص 20-10.
4
پرهیزکار، اکبر. 1376. ارائة الگوی مکانگزینی مراکز خدمات شهری با تحقیق در مدلها و GIS شهری. رسالة دکتری دانشگاه تربیت مدرس. تهران. ص 64-27.
5
سازمان آتشنشانی و خدمات ایمنی شهرداری مشهد؛ 1387. آمار مرکز عملیات سازمان آتشنشانی. ص 80-55.
6
سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور؛ 1378. ماهنامه شهرداریها. شماره 10. ویژهنامه آتشنشانی. ص 25-15.
7
لی، کولین؛ 1366. مدلها در برنامهریزی شهری. ترجمه عباسزادگان، مصطفی. انتشارات جهاد دانشگاهی تهران. ص 35.
8
مرکز آمار ایران؛ 1385. نتایج تفصیلی سرشماری نفوس و مسکن. ص 90-50.
9
شهرداری مشهد؛ 1391. آمارنامه سال 1391. ص 246.
10
شهرداری تهران؛ 1375. مطالعة مقدماتی نحوة توسعة ایستگاههای آتشنشانی در تهران. مجله بیتا. شماره 9. ص 40-38
11
وزارت کشور؛ 1383. ارائه مدل و ضوابط مکان گزینی ایستگاههای آتشنشانی. پرهیزگار، اکبر. تهران.
12
Ahmadi, A., 1370. The location of fire stations and safety services in Tehran. Journal of ravesh. No. 9, pp. 41.
13
Ayzard, Walter., 1357. Regional analysis. translation Kazemzadeh samimi. Tehran. National University Press. S50-48.
14
Bhshtyravy, M., 1374. criteria, location of fire stations in the city. The Interior Ministry. pp. 1 to 10.
15
Bayat, M., 1375., fire safety services organizations in Europe. Tehran. anvar. S20-10.
16
parhizkar, Akbar., 1376. Model locate in urban centers with models and GIS in urban research. Tarbiat Modarres University doctoral dissertation. Tehran. S64-27.
17
The Fire and Safety Services Mashhad Municipality., 1387. Statistics Fire Department Operations Center. S80-55.
18
Municipalities and Dhyary country., 1378. Municipalities Magazine. No. 10. especially a fire. S25-15.
19
Lee, Colin., 1366. Models in urban planning. translating Baszadgan. Mostafa. Tehran University Jihad Press. p. 35.
20
Statistical Center of Iran., 1385. Detailed results of the Census of Population and Housing. S90-50.
21
Mashhad Municipality., 1391. Figures a year. 1391. p. 246.
22
Tehran Municipality., 1375. Preliminary study of how the development of fire stations in Tehran. B. Journal. No. 9. pp. 40-38
23
Department of the Interior., 1383. Site selection criteria model and fire stations. parhizgar. Akbar. Tehran.
24
Dey, Prasanta Kumar November., 2003. "Analytic Hierarchy Process Analyzes Risk of Operating Cross-Country Petroleum Pipelines in India". Natural Hazards Review. Retrieved 2007-08-20.
25
Caffrey, James June., 2005. "Test Run: The Analytic Hierarchy Process". MSDN Magazine. Retrieved 2007-08-21.
26
Chan, F. T. S.; Chan, H. K., 2010. "An AHP model for selection of suppliers in the fast changing fashion market". The International Journal of Advanced Manufacturing Technology 51 (9–12): 1195.
27
Lewis, Robert J. The application of microcomputers to fire station location planing international Fire chief., 1986 Feb: Vol. 52(no.2): PP.18-21.
28
Jenks, George F., 1967. "The Data Model Concept in Statistical Mapping". International Yearbook of Cartography 2007: 186.
29
Reilly, J.M. Development and application of a fire station plcement model. Fire Technology., 1985 Aug: Vol. 21 (no 3): PP. 181-198.
30
Novak, V. "Are fuzzy sets a reasonable tool for modeling vague phenomena?". Fuzzy Sets and Systems 156 (2005) 341—348.
31
Saaty, Thomas L., 2010. Principia Mathematica Decernendi: Mathematical Principles of Decision Making. Pittsburgh. Pennsylvania: RWS Publications. ISBN 978-1-888603-10-1.
32
Saaty, Thomas L.; Peniwati, Kirti., 2008. Group Decision Making: Drawing out and Reconciling Differences. Pittsburgh. Pennsylvania: RWS Publications. ISBN 978-1-888603-08-8.
33
ORIGINAL_ARTICLE
فضاهای بیدفاع در شهر و حسّ ترس؛ پدیدارشناسی تجربه عبور از پلهای زیرگذر در مشهد
فضاهای بیدفاع از جمله فضاهایی با ضریب آسیبپذیری بالا هستند که امروزه در شهرها به دلیل رشد و گسترش فیزیکی و جمعیتی از یکسو و فرسودگی و تخریب مناطق قدیمی، بسیار افزایشیافتهاند. هدف نوشتار حاضر تصریح ابعاد مفهومی فضاهای بیدفاع شهری و تحلیل معنایی تجارب حضور در فضاهای بیدفاع شهر مشهد و آشکار ساختن حسّ ترس و ناامنی موجود در این تجارب است که حول سه محور فضاهای بیدفاع، فضاهای قابل دفاع، اثر بیدفاعی فضا بر حسّ ترس و ناامنی بررسیشده است. تحلیل پدیدارشناختی تجربه عبور 12 مشارکتکننده از سه پل زیرگذر شهر مشهد که دارای حداکثر نوسان از لحاظ خصوصیات بیدفاعی بودهاند نشان داد که اولاً در این تجارب 12 واحد معنایی شامل ترس از خشونت، ترس از مزاحمت، احساس خلأ، احساس ناامنی و... نهفته است که آنها را میتوان در ذیل یک مقوله معنایی کلیتر با عنوان حس ترس و ناامنی دستهبندی نمود؛ ثانیاً در این تجارب، خصوصیات وقوع مزاحمت، وحشت و تاریکی جزء وجوه تعمیمی در زیرگذرهایی که مشخصات فضاهای بیدفاع را داشتند و وجود نور مناسب- وجود نگهبانی- شلوغی و تردد زیاد جزء وجوه تعمیمی زیرگذر منتخب که فاقد ویژگیهای فضای بیدفاع بود، میباشند و میزان استفاده از زیرگذرها و شدت ترس نیز جزء وجوه تفریدی محسوب میشود. ثالثاً ضعف نظارت، رؤیت پذیری، خلوتی و تاریکی، آشفتگی و فرسودگی از مهمترین عناصر بیدفاعی فضاهای شهری (پلهای زیرگذر) هستند.
https://geoeh.um.ac.ir/article_27872_2c37d9649087f18bfd817e8b85d46e42.pdf
2014-11-22
129
143
10.22067/geo.v3i3.33777
پدیدارشناسی تجربی
فضاهای بیدفاع
تجربه ترس و ناامنی
رؤیت پذیری
نظارت اجتماعی
علی
یوسفی
yousofi@um.ac.ir
1
دانشگاه فردوسی مشهد
LEAD_AUTHOR
لیلا
جوهری
le.jo135@gmail.com
2
دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
افتخاری، اصغر؛ 1389. خشونت و جامعه. تهران: انتشارات سفیر. چاپ اول.
1
آویارد، هلن. ترجمه: صرامی، پوریا؛ علی پور، فردین؛ 1390. چگونه یک تحقیق مروری انجام دهم؟. تهران: نشر جامعه شناسان.
2
بحرینی، حسین؛ 1386. معنی و سازگاری طراحی شهری. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
3
پودراتچی، مصطفی؛ 1372. فضاهای بدون دفاع. مقاله برگرفته از پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشکده هنرهای زیبا. دانشگاه تهران. ماهنامه شهرداریها. سال چهارم. شماره 4. صص 75-94.
4
پورجعفر، محمدرضا؛ 1389. فضاهای قابل دفاع بهعنوان سرمایهای اجتماعی در کاهش میزان جرمهای شهری و ارتقای امنیت محیطی. دانشنامه علوم اجتماعی. دوره 1. شماره 3. صص 14-29.
5
جیکوبز، جین. ترجمه: پارسی، حمیدرضا؛ افلاطونی، آرزو؛ 1386. مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکایی. تهران: انتشارات بینا.
6
فلیک، اووه. ترجمه: جلیلی، هادی؛ 1387. درآمدی بر تحقیق کیفی. تهران: نشر نی.
7
محسنی تبریزی، علیرضا؛ 1383. وندالیسم: مبانی روانشناسی اجتماعی. تهران: انتشارات آن، چاپ سوم.
8
محسنی تبریزی، علیرضا؛ قهرمانی، سهراب؛ یاهک، سجاد؛ 1390. فضاهای بیدفاع شهری و خشونت مطالعه موردی: فضاهای بیدفاع شهر تهران. جامعهشناسی کاربردی. شماره 4. زمستان.
9
مدیری، آتوسا؛ 1385. جرم، خشونت و احساس امنیت در فضاهای عمومی شهر. فصلنامه علمی پژوهش رفاه اجتماعی. سال ششم. شماره 22. صص 109-128.
10
مرتضوی، شهرناز؛ 1380. روان شناسی محیط. تهران: انتشارات بهشتی. چاپ دوم.
11
نایبی، هوشنگ؛ صدیق سروستانی، رحمت اله؛ قهرمانی، سهراب؛ 1390. نقش فضاهای بیدفاع در رفتارهای خشونتآمیز. فصلنامه دانش انتظامی. سال 13. شماره 1. صص 15-34.
12
Aviard, H., Translator: Sarrami, P., and Alipur, F., 2011. How to do a research review? Tehran: Jame-e-Shenasan Press.
13
Bahraini, H., 2007. Meaning and the compatibility of urban planning. Tehran: Tehran University Press.
14
Carmona, C., Heath, T., & Ttiesdell, S., 2003. Public Places, Urban Spaces. New York: Architectural Press.
15
Eftekhari, A., 2000. Violence and the Society. Tehran: Safir Press, 1st Edition.
16
Flake, U., Translator: Jalili, H., 2008. Introduction to qualitative research. Tehran: Ney Press.
17
Hedman, R., Jaszewski, A., 1984. Fundamentals of urban design. Washington, Da, Chicago Illinios planners press.
18
Jacobs, J., Translator: Parsi, H. R., & Aflatooni, A., 2007. Death and life of great American cities. Tehran: Bina Press.
19
Laidler, K., 2009. Crimonology. University of Hong Kong, 2nd edition.
20
Merry, E. S., 1983. Defensible space undefended: social factor in crime control through environment desine. Wellesleley College.
21
Modiri, A., 2006. Crime, violence and a sense of security in the city's public spaces. Scientific-research quarterly of Social Welfare 22, 109-128.
22
Mohseni Tabrizi, A. L., 2004. Vandalism: Foundations of social psychology. Tehran: Aan Press, 3rd Edition.
23
Mohseni Tabrizi, A. L., Qahramani, S., & Yahak, S., 2011. Urban undefended spaces and violence (Case study: Tehran undefended spaces). Applied Sociology 4.
24
Mortazavi, S., 2001. Environmental Psychology. Tehran: Beheshti Press. 2nd Edition.
25
Nayebi, H., Sedigh Sarvestani, R., & Qahramani, S., 2011. The role of defenseless areas on aggressive behaviors. Journal of disciplinary knowledge 1, 15-34.
26
Newman, O., 1996. Creating Defensible. U.S department of housing and Urban Space development.
27
Poudratchi, M., 1993. Undefended areas. Article derives from a Master's thesis. Faculty of Fine Arts. Tehran University. Municipalities' magazine 4, 75-94.
28
Pourjafat, M. R., 2000. Defensible spaces as social capital in reducing urban crimes and improving environmental security. Encyclopedia of the Social Science 1(3), 14-29.
29
Sherman, L.W., 1995. Hot spots of crime and criminal careers of places. In J. E. Eck and D. Wisburd (eds), crime and Place. Monsey, NY: Criminal Justice Press.
30
Trancik, R., 1986. Nostrand reinholdfinding lost space. New York
31
White, R., Sutton, A., 1995. Crime department of prevention, urban space and social exclusion. Criminology. University of Melbourne.
32